Hayata dair her şeydi.

Eskiden yaptıklarımı, herkese gösterme hırsım vardı. Kendime değil, başkalarına odaklı eylemler. Yıllar önce;

İşe girdim bak

Spor yapıyorum

Şunu yapıyorum, bunu da yapabilirim falan filan.

İyi olduğumu duysunlar, hasta görmesinler diye kendimi parçalardım ( ne gerek varsa ).

Meraklı Melahat gruplarının kafasını çıkartıp, yeni bir kafayı takabilirim hayaliydi bu.

Çocukken kolu bacağı çıkan sonra tekrar takılan oyuncak bebekler vardı. Sanırım çok oynamışım ki insanların  benimle ilgili olumsuz  düşüncelerini çıkarıp, güzel düşünen kafalar takabilirim hayali kurmuş  durmuşum.

Anlamayan insanları gördükçe; saklanmışım, öfkelenmişim, suratımı asmışım, terslemişim, söylenmişim ve başkalarına iyi görünmek zorunda  hissettirmişler. Bu durumdan şikayetçi  çok insan var ama sıkıntılarını anlatamadıkları için mutsuzlar.

Şimdi yaptığım her şeyi kendim için yapıyorum. Başkaları görsün hırsım kalmadı. Sadece anlatıyorum bu köşede. Belki diğerlerine yardımım olur ümidiyle...

Geçmişte yaşatılan her şey bugüne ulaşmam için yaşam deneyimi oldu. Çok önemli sınavlardı. Hepsinde başarı gösteremedim açıkçası ama  yaşananlarla BUGÜNKÜ  BEN  olabildim.

Hepiniz  bu meraklılar kategorisinde değilsiniz. Çok anlayışlı ve hassas olanlara hiç lafım olmaz. Böyle insanlar çok azaldı malesef.

Cenaze evine gidip """ neden öldü? , Neyi vardı?, Ne oldu?, Ne bitti? """ gibi saatlerce canı yanan insanları sorgulamak niye ki ?!!

Basit bi  "" başınız sağ olsun ""  diyerek ortamdan ayrılmalıyız. Saatlerce oturup, laf dinlemeye ve konuşmaya ne gerek var.

Aynı şeyler  hasta ziyaretinde de oluyor. Hastanede geçen bütün saatleri anlamak istiyorlar.

""" Geçmiş olsun, yapabileceğim bir şey var mı ? """  Dedikten sonra ziyareti kısa tutmak bu kadar zor mu?

Amaç destek olmaksa,  uzun bir zamana gerek yok ki !!

Böyle insanlara kızgın değilim. Sadece atalardan getirdiğimiz alışkanlıklar diye düşünüyorum. Bizlere  bu alışkanlıkları, kendi zamanlarından aktarmışlar. Atalar çok detaycı, meraklı ; bu zamanlardakiler çok umursamaz bir nesil. Yineliyorum hepsi umursamaz değil.

Nasıl olmalı dediğinizi duydum.

CEVAP : İkisinin ortası

Karşı tarafa empatiyle, anlayarak, umursayarak, incelikle, saygıyla, ""nasıl merakımı gidereyim"" demek yerine, "" nasıl yardım edebilirim"" diyerek destek olsak hayat daha keyifli olmaz mı ?

Tüm bunlar ancak daha duyarlı olanların aklında olabilecek kelimeler.

FARKINDA OLABİLMEMİZİN

FARK  YARATABİLMEMİZİN

VE  DİĞERLERİNE. FARK. ETMEYİ  GÖSTEREBİLMEMİZİN  YOLUNA GİRİŞ YAPACAKSAK BİRAZ. GAYRET LÜTFEN...

BUGÜNLÜK  CEBİMDEKİLER  BUNLARDI.

Bİ DE  NEYDİ ?

GÜLÜMSEMEK VE SEVMEKTİ.