Herkese merhabalar

Geçen bölüm, şekerim sürekli yüksek olduğu ve benim de bunu önemsemediğim için neler yaşadığımı anlatmaya başladım.

İzmir işleri şimdilik bitmiş, sıra İstanbul'a gelmişti. Araştırmaları tamamlayıp randevuları da aldıktan sonra Şebnem'le başladığımız İstanbul maceramız, sonrasında abim ve Gülhal yengemle sona erecekti.

Birlikte en bilinmez, en sıkıntılı, en karmaşık, en kol kola, en dramatik, zaman zaman çok eğlenceli ve bir o kadar da duygusal yolculuğumuz başladı. Şebnem'in oğlanlar küçüktü ve annesi Gülsüm teyzem ve eşi Türkay hiç düşünmeden  "" siz gidin, biz çocuklara bakarız "" dediler. Çok teşekkür ederim her ikisine de.

İlk durak şeker ayarı için özel bir vakıf oldu.

Kullan at dediğimiz, içindeki insülin bitince hepsini attığımız insülin kalemlerini görünce biz çok şaşırdık. İğne uçları o kadar küçüktü ki, ilk kullandığım kocaman iğnelerden sonra büyük mutluluktu bu iğneler. Tahliller yapıldı, doktorlar inceledi derken sonuçta iki olan iğne sayısı dörde çıktı. Zaten olması gereken sabah, öğle, akşam ve gece iğnesi artı düzgün beslenme şekline geçildi. Şebnem hemen yemeğimi ayarladı ve şeker düzenlendi.

Şekeri dengelemek ne kadar kolaymış anladık. Zaten  yeni insülinler en büyük şaşkınlığımızdı ( habire iğne batırası geliyor insanın oyuncak gibi ).

Şebnemin halasının kızı Gülçim de Cerrahpaşa Tıp  Fakültesinde okuyordu ve evini bize açmış, göz ameliyatı için hocalarını ayarlamıştı. Tam bi Muğlalı dayanışması yaşanıyordu. Gülçim Kocairi, o  günlerdeki yardımların için  sana da çok teşekkür ederim. İnsan hayatında zor zamanlarda destek olanları, kazık atanları ve hastane arkadaşlarını asla unutamıyor.

Ameliyat oldu. Sonra çıkarılmak üzere silikon koydular gözüme. Millet göğsüne dudağına silikon taktırır, eneee benim göze takıldı. Estetik oldum gari ahaaha.

Sonrasında görmem yavaştan düzeldi. Mucize burda beni buldu. Görmenin düzelmesi, her zaman yaşanan bir durum değil. Şebnem'e doktorlar  "" hastanız böyle kalır "" diyerek çok korkutmuşlar. Şimdi göz kontrollerimi hiç ihmal etmem çünkü çok önemli. Bir iki ay oyaladı bizi İstanbul. Bunlar size özetlediklerim.

İstanbul'da ve dönüşte Muğla'da yaşadığımız travmaların sayısını hatırlamıyorum bile. Sonra yeni dönem başladı. Şeker dengelendi, moraller düzeldi ve hayat yeniden başladı. Küllerimden yeniden doğmuştum, sevenlerim sayesinde.

Sevgili yol arkadaşım şeker, bana ilk uyarıyı vermişti.

Aslında olabilecekleri doktorlar anlatmıştı en başta.

AMA ASUMAN DİNLEDİ Mİ ?

HAYIRR !!

İLACINI ( İNSÜLİN ) DÜZGÜN KULLANDI MI ?

HAYIRR !!

GEREKTİĞİ GİBİ BESLENMEYE DİKKAT ETTİ Mİ ?

ONA DA HAYIRR !!

EGZERSİZ VE YÜRÜYÜŞ YAPTI MI ?

TABİ Kİ  HAYIRR !!

DOKTOR KONTROLLERİNE ÖNEM VERDİ Mİ ?

E ONA DA  HAYIR !!

İşte bunların sonucunda gözden uyarı almam olasılık dahilindeymiş anladık.

Hep.önümüzdeki bir zamana atıla atıla,, çok da dikkate alınmayan bu büyük harfli satırlar ÇOK ÖNEMLİ İŞTE !

Özellikle  GENÇ ARKADAŞLARIN  dikkatini çekmek istedim. Sorumluluklarımızı, hayatımıza yerleştirebilirsek, DİYABET le birlikte yol almak gerçekten kolaymış. Tabi bunu en başından anlamak iyi olur.

Haftaya görüşelim emii

GÖREN GÖZLERİNİZİ NEŞELİ KILIN

VE HER DAİM KALBİNİZLE BAKIN...