Doğayı sevmeli korumalıyız...

Hep birlikte güzel oluyor hayat yaşamak...

**

Bugün kırda bayırda gezerken gördüm

Tanık oldum..

Baktım gördüm ki

Hayatı paylaşmak

Paylaşarak yaşamak

Daha güzel...

Her gün gelip

dibine oturduğum ahlat ağacı

Yine gölgesini bana verdi

Meyvelerini sincaplara

Kel malaçlara alakargalara

Kaplumbağlara dağıttı...

Bende ahlat ağacına su verdim...

Kuşlara karıncalara kaplumbağalara

su dağıttım...

Terlemiştim..

Doğa sakin tertemiz

Çevre doğa yalnız

Güneşte güzel

Tepemde...

Arkadaşım da var

Ahlat ağacı...

Çıkardım

Soyundum atleti gömleği..

Gören bilmeyen deli der ...

Neyse

Terli atleti gömleği çalılara serdim

Sırtımı güneşe verdim...

Ohh dedim

Gel keyfim gel...

Bir keyif çay kahve içerek

Denizde yüzerek

Kumda yatarak olmaz ya...

Bende kırda bayırda yapayım dedim...

Kuşlar kaplumbağlar sularını içti gitti...

Serin bir rüzgar esti

Kuzeyden kuzeyden

Sarı zambak sıcağına iyi geldi...

Ahlat ağacı tepeme bir iki meyve attı

Kalk git der gibi...

Eee haklı

Ahlat ağacı

Bir beni ağırlayacak değil ya

Bak ötüyor keklikler..

Onlar da buraya gelecek demek ki

Onlarda buralarda yayılacak

Çimen morca ahlat yiyecek...

Daha taş sandelyemden kalkmadan

iki beyaz siyahlı giysileri ile

saksağanlar geldi.

Ahlat ağacının dalına kondu.

Başladılar gıcı gıcı şarkı söylemeye...

Baktım bahardan kalma çok güzel yaptıkları yuvaları var...

Öyle güzel örmüşler ki ...

Çok güzel..

Oda gibi büyük olsa insan içine girip yaşayası gelecek...

Bildiğin bir kulübe.

Sağlam çalı çırpı ile örmüşler.

Bu kırda yamaçta çamurlu toprağı nereden bulup getirmişlerse

Yuvalarını çamurla sıvamışlar...

İçine ottan döşek sermişler...

Çok korunaklı..

İnsan hayran kalıyor...

Bunlar hep doğamızın güzellikleri...

Saksağan deyip

Vur kazmayı beline demeyin...

Onlarda can...

Bizimle paylaşıyorlar güzelliklerini...

Bize söylüyorlar güzel şarkılarını...

**

Bu arada aklıma geldi...

Lise son sınıfta iken evlerinde kaldığım

Mustafa SAAT amca vardı.

Fatma teyze ile mutlu mutlu yaşarlardı.

Bodrum Tepecik mahallesindeydi evleri.

Onunla ara sıra Gümbet'teki

Bitez'deki mandalin bahçelerine gider mandalin limon pomalen (greyfurt) ağaçlarını sulardık...

Bazen martılar

Bazen  kargalar geçiyor havadan...

Hepsi de bize kendi güzel şarkılarını söylüyordu...

*

Mustafa amca anlatmaya başladı.

- Turan bu kargalar akıllı kuşlar.

Birgün yavru karga buldum evin bahçesinde..

Ona baktım besledim büyüttüm...

Ona ARAP adını koydum...

Uçar gider gezer tozar gelir yine bahçedeki yerine tüneğine gelir konardı....

Onu hapis etmiyorum...

Özgür...

Gelir omuzuma konar

Ona ARAP geldin mi dediğinde

O da ARAP demeye çalışırdı.

Papağan gibi...

Eskiden kullandığımız geniş derin yün dokuma tek göz heybe gibi çanta torbalarımız vardı.

Onu omzuna attın mı dünya kadar öteberi eşya taşırsın içinde..

Şimdi onları pek kullanan kalmadı ya...

Bizim bile vardı iki tane...

Kimbilir Fatma teyzen nerelere koydu.

Onu torbayı sırtıma aldım mı ARAP çok sevinirdi...

Benden ayrılmazdı...

Bodrum'da çok araba yok o zaman...

Bir jipler var...

Yaya Gümbete Biteze gidip geliyorum.

Karga ARAPta benimle gelirdi.

Bir bakarsın uçar gider.

Kaybolur.

Ben yürümekteyimdir yolda.

Bir bakarsın gelir konar omuzlarına...

Onu okşar severdim...

Sonra dillendi.

Arap dedikçe

Bazı konuşan kuşlar gibi

O da ARAP derdi..

Birgün bir gitti tam gitti.

Hiç geri dönmedi.

Öldü mü öldürdüler mi hiç bilmiyorum...

Ona bile çok üzülmüştüm Turan..."

Güzel insanlardı

Mustafa amca

Fatma teyze

Ruhları şad olsun...

*

Mustafa amcanın anlattıklarına

bende katılıyorum...

Kargalar akıllı kuşlar...

Şimdi kullandığım zaten ikinci arabam sıfır kilometre...

Onun mutluluğunu keyfini de yaşıyorum..

Hadi dedim

Demirköprü

Kavruk

Dipsiz

Kayırlı dolaşıp geleyim...

Arabada yalnızım.

Bir baktım yamaçta on onbeş karga..

Durdum onları izlemeye başladım.

Paydak paydak yürüyüp tek ayakları ile taşları kaldırıyorlar...

Ters çeviriyorlar....

Taşların altından çıkan çiyan böcek akrep solucan ne buluyorlarsa yiyorlar...

Akıllı kuşlar hayvanlar....

**

Dünya güzel

Yaşamak güzel

Yaşatmak güzel...

Herkes avcı olabilir

Herkes gerekli şartları yerine getirip silah alabilir...

Ruhsatını alabilir...

Onu kullanmak önemli.

Canları öldürmemek önemli

*

Av.Mustafa İlker GÜRKAN abinin emekli albay babasının söylediği gibi

"Silah öyle bir şeydir ki; eline alana kadar; O, senin esirindir... Eline aldıktan sonra, artık sen, O'nun esiri olursun.. Ta ki resmi bir görevin olmasın..."

Bunları

Emekli bir Albay olan Babam dan  duymuştum..der diye yazmış Gürkan....

*

Hayat paylaşınca, sevince

Doğayı koruyunca daha güzel oluyor...

Doğamız güzel

Dünyamız barış sevgi içinde

Hep sağlıklı mutlu iyi günleriniz olsun ...

Esenkalın