Merhaba sevgili okurlarım bu haftadaki konumuz gitti gidiyora üye olan Muğlaspor takımı olacak. Her birimiz birer Muğlalı ve Muğlasporlu olarak takımımızın düşmesini üzüntü ile karşılıyoruz. Keşke böyle değil daha güzel durumlar olsaydı ama maalesef her seferinde sürekli keşkeler ile yaşıyor umut ediyoruz. Fakat umutların her seferinde boşa çıktığını görerek üzülerek görüyoruz.

Peki nedir bizleri ve Muğlalıları üzen durumun sebebi? Kötü gidişatı fark etmeyenlerin suçu ne derecedir? Oyuncuları suçlamak onlara bahane üretmek gerekmez. Ön teker nereye gider ise arka tekerde oraya gider. Yani kabahat yönetimde ve Muğla’nın büyüklerindedir.

Elbette futbolda yenmek ve yenilmek vardır. Fakat bu derece kötü duruma düşmüş bir takımın nerede hata yaptığını sorgulamak gerekmez mi?

Futbol ve takım demek sadece tribünden maçı izlemek olmadığını bilmeliyiz. Değerli büyükler birazcık takıma omuz verselerdi belki durum çok daha farklı olacaktı. Ama bir destek göremiyoruz türbinden izlemek dışında. İş aidat ödemeye gelince ellerini ceplerine atmayanlar birde bakıyorsunuz ki sosyal medyada eleştiri bombasına tutuyor. Laf ile peynir gemisi yürümez hele takım hiç yürümez.

Değerli büyüklerden bahis ettim. Peki kim değerli büyükler? En başta belediye başkanları, sonra Muğlaspor yönetimi. Öyle ben yaptım oldu diyerek bu işlerin yürümediğini anladılar sanırım. Anlamasına anladılar da tavşan dağı aştıktan sonra ateş etmenin bir manası yok. Takım düştükten sonra da anlamanın bir faydası olmayacak.

Yönetimdeki bazı kişiler yapılan iddiaların kongrede açıklanacağını bildirmiş, yönetime yapılan eleştirilerin iddiaların yeri kongre değil. Eğer haklı durumda isen anında, zamanı geçmeden açıklama yapmak daha iyi olacaktır.

Yönetim ile ilgili olarak eksikliklerin olduğu ortadadır. Fakat bir türlü eksiklerini kabul etmemek herhalde huyları diye düşünüyorum veya koltukları bırakmak istemiyorlar. Ama şu bir gerçektir ki kendi yapmış oldukları yanlışları başkalarına maal etmek ise adet haline gelmiş.

Sportif teknik direktör Abdullah Eskihisarlı’nın kurmuş olduğu takım maalesef hüsrana uğramış, daha önce kramponlarını bağlarken görevden alınmış olan Egemen Urhan Hocanın yapmış olduğu başarının yarısını dahi yapamamıştır. Bu sözden sonra Egemen Urhan’cı diyecekler belki ama işin aslı gerçeği görmekten ve doğru olanı söylemekten geçmektedir.

Belki bu sezon takımımızı alkışlıyor olabilirdik yine de alkışlıyoruz. Yönetimden çok sahada mücadele veren oyuncularımız var ve onların haklarını yememek gerekir. Yönetimdeki yanlışları göremeyen kişileri taraflar ve Muğlalılar olarak maalesef alkışlamıyoruz. Takımı bu duruma düşürenler, ben yaptım oldu diyenler acaba bu durumda memnunlar mı?

Bir diğer sormak istediğim konu ise takım düştü. Peki taraftarlardan ve Muğlalılardan neden tepki gelmiyor? Herkes kabuğuna çekilmiş gibi duruyor. Bu kötü gidişe dur demenin vakti gelmedi mi? Zaten hali hazırda Muğlaspor’u yönetenler 3 kişiden ibaret olduğu gibi diğerleri ise sadece kağıt üzerinde mi yönetici?

Muğlaspor Kulübünü yönetenlerin basiretlerimi bağlandı da yanlış giden durumlara dur demiyorlar. Kulüp yöneticilerinin bir an önce düşünmesi ve gerekeni yapması gerekli. Değilse bu sezon bal ligi, önümüzdeki sezon ise amatör ligde bulacaklar kendilerini. Değişiklik yapılması gerekiyor ise yapılmalı yada yönetimi Muğlaspor’a değer veren ve yapacağı görevi milli ruh ile ücret karşılığı olmadan yürütecek insanların devralması en akıllıca olanıdır. Çünkü maaş artı prim ile çalışanlar bu işi başarıya götüremez. Başarı için gerekli olan milli ruhlu olmaktan geçmektedir.

Mevcut sportif teknik direktör, takımı başarıya ulaştırmak yerine bal ligine düşmesine neden olmuştur. Erol Kabiz’in istifasından sonra gelen başkan Hüseyin Nizamoğlu’na yazık olduğunu düşünüyorum. Çıkmadık candan umut kesilmez demiştir büyüklerimiz. Umarım yeni baştan yapılanma olur ve bir dahaki sezona daha iyi durumda oluruz.