Çözüme giden yolun ilk adımı nedir sizce ??

İçinde bulunduğumuz durumu ( olumlu, olumsuz ) ne olursa olsun  KABULE GEÇMEK.

Ortada bir durum var (hastalık farz edelim )

Ailenin kafasında oluşabilecek düşüncelerden bazıları:

"" Bi anlayamadım ki !! ""

"" Her şey de bizi mi bulur ?""

"" Nerden çıktı bu şimdi ?""

"" Nerden buldu genç yaşta  ?""

""Başka doktora gidelim. Bi daha baksınlar !! ""

"" Yanlış mı gördüler ki !! ""

"Duyurmayalım kimseye hemen""

"" Bütün şanssızlıklar bizi mi bulur yaa?""

"" Ah gidim ahh (bu en çok kullanılanı )

"" Çocuumm noluvedin bakem sen? (Büyüklerimizin sevgi cümlesi, çok severim. İnsanın içini ısıtır.)

Durumun her bir sorunsalı kafadan geçer artık, tren gibi.

Olumlu bir çözüme ulaşılamaz. Hatta dramatik tepkiler başlamıştır.

SAVUNMA VE İNKAR MEKANİZMASI devreye girer.

Gerginlik ve öfke de vardır. Başka şeylere ilgi ve alaka yoktur.

Hayatın ana merkezine oturmuştur hastalık.

Çözüm değil de suçlu aranıyor.

SUÇLUYU  BULDUKK !!

AİLE BÜYÜKLERİ, DEDELER ,ATALAR

Hastalık tanısı konunca ilk sorulardan biri de "" ailede kim de vardı""

Çaresizce biri aranır. Genetik, sorumlu tutulur.

Yaşam şeklimiz

Duygusal ve psikolojik yapımız

Hareket alanımız

Düşünce şeklimiz ( olumlu- olumsuz )

Egzersiz

Yediklerimiz ( fabrikasyon ürünler, pakete girmiş )

İçtiğimiz su (en önemli olan), Metabolizmamız

Yaşam enerjimiz pek akla gelmez.

Nasılsa herkesin dedeleri var. Ahahaaa olmayan yok.

Çözümü bırak hala duruma itirazımız var.

Çocuğun hastalık dönemi başladığında ilk şoklanmayı; anne,baba ve ailenin  tümü yaşar.

Bu noktanın en önemli kısmını ( bana göre ) doktorun açıklama ve tutumu oluşturur. Tedavi süreci uzunsa, aile nereden  başlayıp  ilerleyeceği konusunda şaşırabilir. Öncelikle  kendileri için  yardım almaları çok iyi olur.

Ama çevresindeki hastalığı bilen, bilmeyen insanların  yorumlarıyla önce bi kafası karışır ( genel toplum yapımızda herkes her şey konusunda bilir kişi görüşüne sahip maşallah )

""O ne dedi, bu ne dedi, elalem ne der "" bizi çok oyalar. Tamamen zaman kaybı

Farkındasınız biliyorum.

Yine yengeç gibi yandan yandan topluma keydirmek üzereyim. Ama çok da seviyorum o ayrı mesele

Haftaya yapalım gari sataşmayı demi

Daha işimiz çok, kabule geçmek için hem  İKNA EDECEĞİZ, hem de İKNA EDİLECEĞİZ.

Haftaya görüşmek umuduyla

SİZ GÜLMEYİ SEÇİN