***Muğla’nın Ula ilçesine bağlı 125 hanenin olduğu dağ köyü Turgut Mahallesi’nde internet olmasına rağmen baz istasyonu bulunmuyor. Teknoloji çağında hiçbir iletişimin olmadığı mahallede, duyurular camiden yapılıyor. Acil bir durumda ise mahalle sakinleri, köyün yüksek tepelerine çıkarak telefon çeken alan arıyor.

***Yaklaşık 530 kişinin yaşadığı mahallede GSM operatörünün olmamasının yanı sıra, mahallede cami olmasına rağmen imam, sağlık evi bulunmasına rağmen doktor ve ebe, otobüs durağı bulunmasına rağmen toplu taşıma da yok. Adeta üvey evlat muamelesi gördüklerini söyleyen mahalle sakinleri, yetkililere seslenerek, “Biz neyin cezasını çekiyoruz?” diye sordu.

Sinem Karakaya

Muğla’nın Ula ilçesine bağlı merkeze 45 kilometre uzak, yolları dik ve virajlı Turgut Mahallesi’nde, teknoloji çağı 21. yüzyılda adeta ilkel zaman yaşanıyor. Yaklaşık 125 hane, 530 kişinin yaşadığı mahallede internet olmasına rağmen baz istasyonu bulunmuyor. Haberleşmenin olmadığı mahallede, duyurular camiden anons ediliyor. Öte yandan mahallede cami olmasına rağmen imam, sağlık evi bulunmasına rağmen doktor ve ebe, otobüs durağı bulunmasına rağmen toplu taşıma da bulunmuyor.  Mahalle sakinleri, acil bir durumda iletişime geçmek için yüksek tepelere çıktıklarını söyleyerek, bu durumun bir an önce çözüme kavuşmasını bekliyor.

MUHTAR SALİH DEMİRTAŞ: “RESMEN İLKEL ÇAĞ YAŞIYORUZ”

Birçok kuruma konuyla ilgili başvuru yaptıklarını fakat hiçbir yanıt alamadıklarını söyleyen Turgut Mahalle Muhtarı Salih Demirtaş, “Bizim köyümüzde hiçbir operatör yok. Haberleşme yok. Zor veya acil durumlarda yüksek tepelere çıkarak telefon çeken alan bulursak o zaman cep telefonuyla arama yapabiliyoruz. Bazı evlerde sabit hatlar var ama cep telefonuyla iletişim kuramıyoruz. Bazı kurumlara sorunumuzu ilettik, başvuru yaptık ama hiçbir geri dönüş alamadık. Resmen ilkel çağ yaşıyoruz. Yetkililerin sesimizi duymasını istiyoruz” şeklinde konuştu.

“TELEFON ÇEKMEDİĞİ İÇİN HASTANEDEN RANDEVU ALAMIYORUZ”

Telefon çekmediği için hastaneden randevu alamadığını dile getiren mahallenin eski Muhtarı Mithat Demirtaş ise, “Telefon çekmediği için hastaneyi arayıp randevu alamıyoruz. Hastaneye mecburen randevusuz gidiyoruz bu sefer bakınamıyoruz. Çok mağdur oluyoruz. Acil bir durumda ambulansı bir şekilde aradık diyelim, köyümüzün merkezine bile gelmiyor. Komşu mahallemiz olan Çakmak Mahallesi yoluna çıkarsan, ambulans hastayı yol kenarından alıyor. Ulaşım bile yok. İnternet var ama sağlıklı değil. Büyük sıkıntılar içindeyiz” dedi.

“BİZ AK PARTİLİ OLMAMIZIN CEZASINI MI ÇEKİYORUZ?”

Üvey evlat muamelesi gördüklerini söyleyen eski Muhtar Mithat Demirtaş, “Siyasilerden ve yerel yönetimlerden yardım istiyoruz, verim alamıyoruz. Hiçbiri yüzümüze bakmıyor, bizi kandırıyorlar. Ak Parti İl Başkanı Kadem Mete yaklaşık 5 yıl önce buraya geldi, bu sorunlarımızı dile getirdik. O gün, hemen çözüleceğini söyledi ama aradan 5 yıl geçti ne gelen var ne giden. Hiçbir hizmet yapmadıkları yere bir daha oy istemeye gelmesinler” şeklinde konuşarak, “Biz Ak Partili olmamızın cezasını mı çekiyoruz?” diye sordu.

“OY İSTEMEYE GELDİKLERİNDE KIRIK SANDALYEYE OTURTACAĞIZ”

Ak Parti ve CHP tarafından kandırıldıklarını, Ula Belediyesi ve Büyükşehir Belediyesi’nden geri çevrildiklerini anlatan mahalle sakini Ahmet Tepe, “Burada hiçbir iletişimiz yok. Operatörlerin hepsine başvuru yaptık, imza topladık ama hiçbiri ilgilenmedi. Öğrenciler olduğu için evlere internet bağlatmak zorunda kaldık. Elektrik faturasını zor ödüyorduk birde internet taktırmak zorunda kaldık. Hiçbir siyasiden çözüm bulamıyoruz. 21. yüzyılda uzaya gitme planları yapılıyor ama biz burada yaya kaldık. Geçenlerde CHP Milletvekillerinden biri geldi, anlattım. Tamam dediler gittiler yine çözüm yok. Büyükşehir Belediyesi’ne gittik, sulama kanalları için boru istiyoruz yok diyorlar. Ula Belediyesi’ne gidiyoruz olumsuz cevap alıyoruz. Hiçbir siyasi ilgilenmiyor. Nereye başvurduysak geri dönüş alamadık. Oy aldılar mı iş bitiyor. Ak Parti, CHP diye bir durum yok. Hepsi bizi kandırıyorlar. Bir daha oy istemeye geldikleri zaman, kırık sandalyeleri ayırdım. Onları kırık sandalyede ağırlayacağız çünkü köyde sandalye bile yok. Bundan sonra hizmet yapılmayan yere oy istemeye geldiklerinde kırık sandalyeye oturacaklar. Muğla’nın en mağdur mahallesi biziz” şeklinde konuştu.

“MAHALLEDE BİRİ ÖLSE İMAM ARAMAYA GİDECEĞİZ”

Mahalle sakinlerinden Bayram Sazan ise şunları söyledi: “Mahallemizde imam yok, ebe yok. Görevlendirme oluyor ama köyde telefon çekmediği için gelen durmak istemiyor. En ufak bir aşı için 45 km uzaklıktaki Muğla’ya gitmek zorunda kalıyoruz. Köyde iğne yapabilecek biri bile yok. Allahtan ölenimiz yok. Mahallede biri ölse imam aramaya gideceğiz. Ben Tunceli Hozat’ta askerlik yaptım. Oradaki komutanımız 20 hanelik köye verici bağlatmıştı. Orada yapılan hizmet burada neden yapılamıyor biz bunu anlamıyoruz. Neyin cezasını çekiyoruz çözemedik.”

“HAYALİMİZ CEP TELEFONUYLA GÖRÜNTÜLÜ KONUŞMAK”

En büyük hayallerinin cep telefonu ile görüntülü konuşmak olduğu dile getiren Saniye Özcan ise, “Çocuğumuz hasta olsa gece vakti eşlerimiz çalışıyor. O karanlıkta telefon çeksin diye tepe tepe geziyoruz yardım çağırmak için. Öğretmenimiz duyuruları camiden yapıyor. Hangi devirde yaşıyoruz, artık sesimizi duyurmak istiyoruz. Şu devirde en büyük hayalimiz cep telefonu ile görüntülü konuşmak” diye konuştu.