Esnaf olmanın, belli bir ciddiyet, iş disiplini ve güne çok erken saatte başlamak gerektirdiğine vurgu yapan Kuru Kahveci Kadir Kuden, kuru kahvecilikte olduğu gibi daha önce de esnaf olarak hizmet verdiği fırıncılık, köftecilik ve yufkacılık mesleklerinde de aynı özenle çalıştığına vurgular yaptı.
İş başarısının sırrını, işi çok iyi benimsemek, çok çalışmak ve dürüst bir kişi olmaktan geçtiği şeklinde açıklayan Kuden, “Bu yaşta olmama rağmen ben her sabah saat altı da kalkar, yayladaki tavuklarıma bakarım. Öğleden sonraları ise iş yerimize gelir, yapılacak işleri ve eksikleri gözden geçiririm. Uzun yıllar önce de daha komşu esnaflar dükkân açmadan, ben sabah iş yerime gelir, dükkânımın içini ve kapımın önünü süpürür, temizler, oturup kahvemi içerdim. Anlayacağınız, nasip, erken yakalanır!” şeklinde gençlere öğütler verdi. Tülay SÜKÜN
Kuru kahvecilik işinde eleman yetiştirirken, başlangıçta gördükleri kadarını öğrenmelerini sağladıklarını anlatan Kadir Kuden, “İşi benimseyen ve meyilli olan kalıcı elemanlarımıza, kahvenin daha kavruluş aşamasında, yapılması gereken incelikleri anlatır, ne yapmaları gerektiğini kavramalarını sağlarız. Her elemanımız, aynı oranda başarılı olmuyor. Mesleğimizde ve tüm esnaflıkta, sabır, en önem verilmesi gereken bir konudur. Karşımızdaki kişinin kişiliğine göre davranmamız ve her zaman sabırlı olmamız gerekir. Kapımızın herkese açık olması lazım! Biz işimizde bunu başardık! Zannedildiği gibi esnaflık, kolay bir iş değildir!” dedi.
“Bu yaşta olmama rağmen ben her sabah saat altı da kalkar, yayladaki tavuklarıma bakarım. Öğleden sonraları ise iş yerimize gelir, yapılacak işleri ve eksikleri gözden geçiririm. Uzun yıllar önce de daha komşu esnaflar dükkân açmadan, ben sabah iş yerime gelir, dükkânımın içini ve kapımın önünü süpürür, temizler, oturup kahvemi içerdim. Anlayacağınız, nasip, erken yakalanır!” diyen Kadir Kuden, gençlere vereceği tavsiyeler için de “Gençler, daha önceki hayat koşullarını bilmedikleri için yaşamı kolay sanıyor. Oysa bizler, sıfırdan gelip, tüm o zorlukları kendimiz yaşadık. Eskiden satın aldığımız birer kilogramlık sigaralar, kâğıtlara sarıldıktan sonra bize teslim edilirdi. Ben sarılan kâğıtları düzgünce keser, açar, düzeltir ve kullanırdım. Şimdi görüyorum, o paket kâğıtları, hep çöpe atılıyor. Belki bunlar küçük gibi görünen şeyler ama tasarruflar, bu şekilde başlayıp, biriktikçe büyür, giderek de son şeklini alır. Benim de torunlarım var. İşlerin bazen onlara da zor geldiğini görüyorum ama benden de çekindikleri için genelde pek bir şey demiyorlar. Aslında ben hoş görülü biriyim ama yüzüm pek gülmez… Onların kendisinin de zorlukları görmesi lazım! Hayat onlar için de tozpembe olmamalı!” şeklinde anlatımlar yaptı.