Hayatımızda yaptığımız seçimlerle bir noktaya geliyoruz. İçinde bulunacağımız durum tamamıyla bize bağlı. Başka insanları ya da durumları bahane olarak kullansak da ne yazık ki her şeyin sebebi sadece bizim kararlarımız ve seçimlerimiz.
Sadece bazı özel durumları olanlar, yardım alması gerekenler hariç
Hikayemize kaldığımız yerden devam edelim. Arada başka konulara değiniyorum ama hepsi birbiriyle bağlantılı ve iç içe.
Hayatın her döneminde farklı durumlar oluşuyor demiştik. Evlilik, iş, ölüm, hastalık, para vb gibi. Bu konular kendi içinde de sonsuz sayıda mevzu çıkartır inanın. Çıkartmak isteyene tabii !!
Benim için yeni dönemin en önemli konusu organ nakli olmaya başlamıştı. Diyalizdeki insanlar, bu belli başlı konu etrafında dönüyordu. Arka arkaya herkes kendi hikayesini anlatınca, ister istemez etki altına giriyor insan.
Algıda seçicilik başlıyor. Şöyle ki;
Etraftaki konuşmalarda
Gazete ya da televizyon haberlerinde
Sosyal medyada kulağınız gözünüz hep aynı kelimeleri seçmeye başlıyor ve dikkatiniz yoğunlaşıyor. Kendi hayatınızdaki insanlara bile araştırdığınız konuyu anlatmaya başlıyorsunuz. Aynı şeyleri konuşa konuşa insanın beyni yıkanıyor gerçekten. Bizdeki konu başlıkları da:
Böbrek nakli
Pankreas nakli
Hangisi önce olmalı ?
Hangi şehirde hangi hastaneye kayıt olmalı ?
Hangi doktora gidilmeli ?
Evde böbreği uyan var mı ?
Çapraz nakil yapılabilir mi?
Ama en önce kadavra için başvuru yapılmalı. Peki yapıldı mı başvuru ?
Yukarıda özetlediğim bu başlıklar farklı sorular halinde tekrar tekrar soruluyordu.
Kadavra nakli için vericinin beyin ölümünün gerçekleşmiş olması ve dokunun uyumu gerekiyor.
Canlı vericinin ise en ince ayrıntısına kadar sağlık kontrolleri yapılıp, doku uyumuna bakılıyor. Yani """ ben geldim hadi organ nakline hazırım "" denilmiyor. Çok yoğun ve detaylı bir süreç.
Bu konuda deneyim geçirmiş herkes tabii ki doktor ya da hastane önerilerini hemen dile getirirler. Bir de çok sayıda doktor ismi vardır kafamızda.
** offff acaba nereye ve hangi doktora gitmeliyim ?!! **
İşte bu soru her gece uykunuzu kaçıran ilk sıradaki soru oluveriyor.
Sorularımın cevabını rahmetli Talat abi vermişti bana. O dönem pankreas nakli olup geldiği için en deneyimli kişiydi. Talat abiye göre önce pankreas sonra böbrek nakli olmalıydım. Bir de bu deneyimi geçirdiği için çok emin konuşuyordu. Hayatımda böyle bir deneyim yaşamadığım için, söylenenler doğruydu bana göre.
Beni heyecanlandıran pankreas nakliydi. Bu gerçekleşirse yıllardır verdiğim mücadele bitecekti. Artık insülin yapmayacaktım, rahatça istediklerimi yiyebilecektim. En önemlisi herkese "" bakın artık şeker hastası değilim "" diyebilecektim. Bu düşüncelere bakıyorum da başkalarına göstermek için yapıyormuşum o zamanlarda her şeyi. Şimdiki aklım olsa sadece kendim için yapardım.
Öyleydi şöyleydi böyleydi derken, İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne gitmeye karar verdim.
Galiba ilk tercihim belliydi. Pankreas naklini önce olacaktım. Talat abi, Tepecik Eğitim ve Araştırma'daki doktorunu o kadar çok övmüştü ki sanki Cezmi bey'i hiç görmesem de tanıyordum. En azından bir kez gidip görüşmeliydim.
Artık hayatımın tek odağı pankreas nakliydi. Konuya böbrek nakli ile giriş yapıp, nerden gelmiştik pankreas nakline acaba ? TABİİ Kİ DE KENDİ SEÇİMİMLE GELMİŞTİM
Devamında görüşmek dileğimle
Sevgi ile kalın...