Bugün köy enstitülerinin 81 inci kuruluş yıl dönümü. Büyük kızım 44 yaşında, en küçük çocuğum 25. Çocuklarıma, ben, öğretmenleri ve tarih anlatsa da; halen içimdeki ve yaşadıklarımı anlatmadan canım rahat etmedi.

Neydi bildiklerim. Kurtuluş savaşı. Muğla, Yerkesik, Fadılca köyünde bir Mehmetçik. Evli ve bir kızı var. Askere alınır ve şehit olur. Eşi kardeşi ile evlendirilir. 2 inci çocuk erkek. KIZILÇULLUYA kayıt yaptırılır. Köy, kuş uçmaz, kervan geçmez bir köy. Erkek evlat 5 yılda okulu bitirir ve öğretmen olarak mezun olur ve 35 yıl öğretmen olarak ülkesine hizmet eder. Şu anda Muğla’daki evinde sağlıklı olarak yaşıyor. Dayım Hasan Koycu.

1940 yıllar. Halk deyimi ile çalışkan bir kız. Öğretmeni okuması için aileye referans veriyor ve Gönen'e gitmesi gerektiğini söylüyor. Bizimle her muhabbetinde, ben okuyup, öğretmen olacaktım ama kadın olduğum için okutmadılar diyen kayınvalidem. 15 Nisan da vefat etti.

Dünün, okumak isteyip de okutulmayan kadınlarımız, okuma şansı olmayıp da okuyan büyüklerimiz.

Bu gün köy ENSTİTÜLERİ olsa idi; bu soruya cevap aramaz, öğretmenlerimiz bizim ışığımız, çocuklarımızın yarınları olur idi.

Dayıma, sağlıklı uzun ömür, kayın valideme rahmet dilerim.