7 aralık 1979

Levente’ki durakta

Üç açıdan

12 kurşun sıktılar

9’u isabet etti

Cavit Orhan Tütengil’e

Çantasında son yazısını

Dün akşam çıkarmıştı

Yazı makinasından

Son soluğunu vermeden

Sağ eli cebindeki kalemine gitti

Belki yazacaktı öldürülüşüne

Ama 9 kurşunun acısı

Engel oldu son gülüşüne

Bir köy öğretmenin oğlu

Zor koşullarda okudu

Cumhuriyet’in okullarında

Ardından öğretmenlik

Kepirtepe, Aksu, Diyarbakır’da

Ve üniversitede

O kısıtlılıklar içinde

Asistanlık, doçentlik, profesörlük

Bir günışığı gibi

Sokuluyordu Anadolu’nun ücra köşelerine

Bıraksalardı eğer

Bir bir aydınlatacaktı

Anadolu kırlarının

Ekonomisini, sosyolojisini

Destek verdi

Anadolu’dan çıkan

Yazarlara , şairlere

Sunardı bir sebil gibi birikimindeki bilgileri

Usul usul basardı toprağa

İncitmemek için karıncayı bile

Cenazesinden bile korktu karanlık güçler

Kaçırdılar dostlarından onu

Henüz 58 yaşında

Sömürebilmek için Anadolu’yu

Karanlık güçler

Vurdurdular Tütengili

12 kurşun sıktılar

İstanbul’da

Bir köşebaşında

Oysa her gün

Bir ışık gibi dolaşıyor

Anadolu bozkırlarında.

1. Ayhan ÇIKIN
2. Aralık 2012, Milas

Kaynak : Fakir Baykurt, Dost Yüzler,Papirüs Yayınları,2002, İstanbul, s. 129-144

**

ÖTE YAKA

Yorgun bir zamanında evrenin

Uzayıp giderken  şehrin  ışıkları

En sıcak güneşinde çırpınır yüreğin

İzlersin sömürge ekonomisinde

Kaybolup gittiğini tarlalarda

Ak gelincik çiçekli pamukların

Ve altın yapraklı tütünlerin

Yıldızlarda severim

İnce kuru ellerini karımın

Yaz geceleri

Zincirlerini oynatır yüreğim

Okul kitaplarından esinlenerek

-Koydum adını çocuğumun-

Yağmur bakışlı buğdayların tuğhan’ı

Tütün akmalarında acılaşan elleri

harman seclerinden  somut  bakışları

Bırakıldı köyün hoyrat bir tepesine

Yıldızını arıyordur  gökyüzünde

Söylerdi ninesi  yaz akşamlarında

“Hepimizin bir yıldızı vardır gökte

İnsan sayısı kadardır yıldız sayısı da”

İnce bir yaz yeli dolaşır saçlarının arasından

Bir mayıs sabahı bırakıldığın tepede

Dolar içine yalnızlığın rüzgarı

Bir yağmur sonrasında

Saman kokuları yayılır tarlalardan

Ve delip geçer yüreğini tütün dumanları

Bir Milas kilimidir tezgahlarda dokunan

Geleceğidir ülkenin gül bakışlı çocukları

Milas’ta , Ayvalık da, Ege  zeytinliklerinde

Altın sarısı zeytinyağına batırıp ellerini

Dağ koyaklarından  gelen rüzgarları

Bir şişeye koyup hüznün şiirini

Bırakıyorsundur  sulara

Gönderiyorsun buluşmaya

- Öte yakalara  -

1. Ayhan ÇIKIN

**

Güzel insan

Prof.T.Ayhan ÇIKIN  hocamızı

Sevgi saygı özlemle

minnet rahmetle anıyoruz.

Ruhu şad olsun.

Sevgi saygı ile

Esenkalın...